พาลูกไปเที่ยวญี่ปุ่นมาค่า
เมื่อช่วงวันแม่ที่ผ่านมา พาน้องแพทไปเที่ยวญี่ปุ่นมาค่ะ สนุกมากเลย นิหน่าว่า ญี่ปุ่น
เป็นประเทศที่เหมาะกับการพาเด็กไปเที่ยวนะ เพราะมันมีสีสัน มีบรรยากาศที่ทำให้
เด็กสนุกไปกับเราได้ด้วย นิหน่าแอบสังเกตว่าตอนพาแพทไปยุโรป ลงเรือ เมื่อตอน
ช่วงเมษา แพทไม่มีอารมณ์ร่วมขนาดนี้ คือร่าเริง ยิ้มแย้มปกติ แต่นี่เค้าแบบ แฮปปี้มาก
เวลาเจอตัวการ์ตูนที่ชอบ อย่างตอนไปดูโทมัส ที่โทมัสแลนด์ หรือตอนไปเจอโดเรม่อน
โห หน้าบานมาก แพทมีความสุขมาก พอลูกมีความสุข พ่อแม่ก็มีความสุขเนอะ
จริงๆช่วงอายุก็อาจจะเกี่ยวนะคะ ทริปก่อนแพทขวบครึ่ง ก็อาจจะรู้เรื่องประมาณนึง
ทริปนี้จะสองขวบละ รู้มากละ คราวนี้เลยสนุกมากขึ้น และที่นิหน่าสังเกตอีกอย่างคือ
ไปญี่ปุ่นคราวนี้ น้องแพทพูดได้หลายคำมากขึ้น...
คุณแม่ working mom
นิหน่าชอบหาอะไรอ่านไปเรื่อยๆค่ะ พอลูกหลับก็หาข่าวกีฬาอ่านบ้าง ไปหาอ่านเรื่องลูกคนอื่น
โดยเฉพาะในกระทู้ห้องขานเรือนบ้าง หรือมาดูไทม์ไลน์เพื่อนๆ มีปัญหาที่นิหน่าอ่านเจอบ่อยๆ
คือเรื่องของคุณแม่ที่ทำงานเต็มเวลา และต้องฝากลูกไว้กับปู่ย่าตายาย หรือพี่เลี้ยง หรือเอาไป
ฝากที่เนิร์สเซอรี่ แล้วคุณแม่ก็จะมีความรู้สึกผิดว่า นี่เราทอดทิ้งลูกหรือเปล่านะคะ เราควรจะ
ลาออกมาดูแลลูกเต็มเวลาหรือเปล่า จะดีกว่าไหมถ้าเราดูแลลูกเอง
นิหน่าเชื่อว่า ดีกว่าแน่นอนถ้าเราสามารถดูแลลูกเองได้เต็มเวลา แต่ด้วยปัจจัย และลักษณะนิสัย
ของคุณแม่แต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนด้วยปัจจัยไม่เอื้ออำนวย ต้องช่วยกันทำงานในครอบครัว
ก็ทำให้ต้องทำงาน ออกจากบ้านแปดโมง กลับบ้านหกโมงก็เหนื่อยใจแทบขาด หันไปมองคุณแม่
ฟูลไทม์ที่เลี้ยงลูกอย่างเดียวก็ได้แต่อิจฉา และเก็บมานอย ส่วนคุณแม่ทำงานอีกแบบคือ ทำเพราะ
ทนไม่ได้ที่จะต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูกอย่างเดียว นิหน่าคงเป็นประเภทหลัง เพราะชีวิตทำงานมาตลอด
ตั้งแต่อายุ 18 ปี ทำงานแบบเสาร์อาทิตย์ก็ไม่ได้หยุดก็เคยมาแล้ว...
บางทีลูกก็ต้องการแค่คนที่รับฟัง
บางทีลูกก็ต้องการแค่คนที่รับฟัง
................
ทุกคืนก่อนนอน นิหน่าจะถามแพทว่า “อะไรคือสิ่งที่แพทชอบ / ไม่ชอบที่สุดในวันนี้” แพทก็จะเล่าความสนุกที่โรงเรียนบ้าง ที่บ้านบ้างให้ฟัง
เมื่อวานแพทก็เล่าเรื่องสนุกให้ฟังเหมือนเดิม แต่อยู่ดีๆแพทก็พูดขึ้นมาว่า มีเพื่อนคนนึงชอบมาแกล้งแพท แพทเดินหนีเค้าก็ตามมาแกล้ง แพทไม่ชอบ เค้าชอบมาทำให้แพทเจ็บ บอกครูแล้วเค้าก็ยังทำ
ในหัวนิหน่าตอนนั้น อยากปกป้องลูกเต็มที่ คิดคำพูดมากมายที่อยากสอนให้ลูกทำแบบนั้นแบบนี้ แต่ก็เก็บคำพูดตัวเองไว้ อยากฟังลูกไปเรื่อยๆก่อนว่าลูกมีความคิดเห็นยังไงกับปัญหานี้
ถามความรู้สึกลูกไปเรื่อยๆ ลูกก็ระบายมาเรื่อยๆ จนสุดท้าย แพทก็พูดออกมาเองว่า บางทีเพื่อนก็มาเล่นดีๆด้วย บางทีเค้าก็มารังแก เราเลยถามว่า เค้าแค่อยากจะเล่นกับแพท แต่เค้าไม่รู้ว่าต้องเล่นยังไงหรือเปล่าลูก ? แพทเงียบไปแป๊ปนึงก่อนบอกว่า ก็อาจจะใช่...
ปกครองลูกแบบแม่ และเข้าใจลูกแบบเพื่อน
มีหลายบ้านใช้สูตรเลี้ยงลูกแบบเพื่อน
มีคุณหมอเคยแนะนำว่ามันก็ไม่ถูกซะทีเดียว
เพราะลูกควรเห็นเราเป็นแม่ เป็นผู้ปกครอง
ที่ให้ความเคารพนับถือ ไปพร้อมๆกับ
การเห็นแม่เป็นคนที่เข้าใจเขามากที่สุด
นิหน่าเลยพยายามปกครองลูกโดยเป็นแม่
แต่ในขณะเดียวกัน พยายามเข้าใจเขา
เล่นกับเขา และมองโลกในมุมที่เป็นเพื่อนกับเขา
ปกครองแบบแม่ คือ เมื่อแม่เตือน ลูกต้องฟัง
เมื่อแม่บอกว่าไม่ คือ ไม่ ไม่ต้องพูดกันเยอะ
เข้าใจแบบเพื่อนคือ ยามเขาสับสน เสียใจ
เรามีหน้าที่รับฟัง และเข้าอกเข้าใจ
ไม่ตัดสิน และไม่ต่อว่า
ลองนึกภาพยามเราเจอปัญหา
การมีเพื่อนสักคนเข้าใจเรา รับฟังเรา
ทำให้เรารู้สึกดีแค่ไหน
แล้วนี่หากคนที่เป็นแม่ คนที่เขารักและไว้ใจ
สามารถรับฟังเขาได้ทุกเรื่องโดยไม่ตัดสิน
ไม่โวยวาย ไม่ต่อว่า แต่ช่วยกันมองหาทางออก
และแก้ปัญหาไปด้วยกันด้วยความเข้าใจ
มันคงจะดีมาก
ถ้าเราคือคนแรกที่ลูกนึกถึงยามมีปัญหา
ไม่ใช่ไปหลบซ่อนความผิดแล้วไปหาทางออกกันเอง
พรุน พรุน พรุน
พรุนเป็นราชาแห่งไฟเบอร์ค่ะ ถ้าหากใครท้องผูกก็มักจะได้รับคำแนะนำให้ทานน้ำลูกพรุน หรือลูกพรุนแห้งเสมอๆ แพทเองมีปัญหาท้องผูกช่วงแรกๆในการให้อาหารเสริม นิหน่าก็พยายามให้ทานน้ำลูกพรุนเจือจางน้ำในอัตรา 1:1 แต่ยังไงมันก็ยังหวานมากอยู่ดี น้ำตาลเยอะมากๆ
ล่าสุดโชคดี ไปเจอร้านที่ขายผลไม้ใน ig (เลิศเนอะ ขายผลไม้ผ่านig) เอาพรุนสดมาขาย นิหน่าเลนซื้อมาลอง 1 กิโล อยากรู้ด้วยว่าลูกพรุนสดมันเป็นแบบไหน จะหวานแสบไส้เหมือนลูกพรุนแห้งหรือน้ำลูกพรุนหรือเปล่า ปรากฏว่าไม่ค่ะ พรุนสดรสจะหวานอ่อนๆ ทานไปเหมือนองุ่นผสมเงาะ เม็ดอยู่ตรงกลาง กินได้ทั้งเปลือกเลย อร่อยดี แต่ถ้าจะเอามาทำอาหารเสริมให้น้องแพท นิหน่าจะปลอกเปลือกก่อน เอาแต่ไส้ข้างใน
วิธีทำก็เอาพรุนสดมาล้าง...
