การเกิดเป็นผู้หญิง…และการแลกมาเพื่อการเป็นแม่นั้น
เราไม่ใช่ไม่เสียดาย … ร่างกายที่อุตส่าห์ดูแลมาอย่างดี ทาครีมทุกวัน นวดลดเซลลูไลท์ทุกสัปดาห์ เข้าสปาทุกเดือน เพื่อที่สุดท้าย มันจะมาพังเพราะการได้อุ้มท้องลูกของเรา9เดือน กับรอยแตกที่จะอยู่กับเราไปเกือบตลอดชีวิต
เราไม่ใช่ไม่เสียดาย … ชีวิตวัยสาวที่กิน เที่ยว ปาร์ตี้แบบไม่เกรงใจใคร กลับดึกแค่ไหนก็ไม่สน เมาอ้วกตรงไหนก็ไม่ว่า เราเสียสิ่งเหล่านี้ไป เพียงเพื่อจะใช้อยู่กับสิ่งเล็กๆที่เราสร้างเค้ามากับมือ เพื่อให้เค้าเห็นว่าตัวอย่างการใช้ชีวิตที่ดีคืออะไร และสองแขนของแม่พร้อมจะกอดเค้าในทุกๆคืนเสมอ
เราไม่ใช่ไม่เสียดาย … การอยู่แบบไร้ความกังวลราวสภาวะไร้น้ำหนัก การมีลูกทำให้เรามีห่วง ซึ่งเป็นห่วงห้อยคอที่หนักหนา และเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราไปตลอดกาล แต่เราก็ยินดีและเต็มใจที่จะมี
เราไม่ใช่ไม่กลัว … การคลอดลูก จะคลอดเองหรือจะผ่าก็น่ากลัวทั้งนั้น จะเจ็บแค่ไหน จะปวดยังไง บางคนแค่เห็นเลือดยังเป็นลม แต่สุดท้ายความเป็นแม่ทำให้เราลืมทุกอย่างแม้แต่ชีวิตของตัวเอง เพียงเพื่อจะเจอหน้าลูก
อย่าเบื่อเราเลยถ้าเราช้าลงบ้าง เราเหนื่อยเกินไปบ้าง เราเป็นผู้หญิงสาวๆสวยๆหุ่นดีๆ มีชีวิตลั้นลาเหมือนตอนเป็นแฟนกันไม่ได้บ้าง
ชีวิตมีอะไรที่ต้องแลก และเรายินดีแลกด้วยความเต็มใจเพื่อลูก …
:: ปล. เขียนในค่ำคืนที่ชีวิตกำลังจะเป็นคุณแม่วัย 33 และกำลังจะมีลูกสองคน
:: ปล.2 สามีไม่ได้บ่นว่าเบื่อ แต่ภรรยาอยากเขียนเฉยๆ 5555
ตรงใจที่สุด55555
ประทับใจมากค่ะ คุณแม่ลูกสอง
ความงามของแฟชั่น ความอร่อยของอาหารืเป็นอย่างไรไม่รู้จักมา2ปีละ รู้แต่ ใส่ๆๆ กินๆๆ เหนื่อยมาก แต่ก็คุ้มมาก มันทำให้เรารู้ว่าความสุขอยู่ไม่ไกลเลย ไม่ใช่การกินของอร่อย แต่งตัวสวย แต่มันคือการที่เราได้ดูแลคนที่เรารัก อยู่กับคนที่เรารักต่างหาก
ใช่เลยค่ะ
เขียนได้มีความหมายมากค่ะ
ความสุขที่หาที่ไหนไม่ได้อีกเลย
เป็นความจริงที่สุด ลูกมีบททดสอบอารมณ์แม่ตลอด555+
ลูกเป็นความสุขยิ่งใหญ่ ที่เราสละให้ได้ทั้งร่างกายและจิตใจ
ความสุขที่คนเป็น”แม่”เท่านั้นที่รู้
เป็นคุณแม่ลูก2ในวัย33เช่นกันค่ะ?
ใช่เลยค่ะ