เมื่อลูกไปโรงเรียน

30
94168

วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์คุณแม่ที่ลูกไปโรงเรียนค่ะ น้องแพทอายุสองขวบแล้ว
นิหน่ากับแบงค์ก็ตัดสินใจให้เค้าได้ลองไปเรียนแบบไม่มีพ่อแม่ดูบ้าง เพราะก่อนนี้
เราพาเค้าไปโรงเรียน แต่เรียนในคลาสที่พ่อหรือแม่จะเข้าไปอยู่กับลูกด้วย คล้ายๆ
play group อะไรแบบนั้น น้องแพทชอบมาก มีความสุขมากและอยากไปโรงเรียน

(null)

แต่แน่นอน เมื่อเราตัดสินใจให้แพทไปเรียนแบบไม่มีพ่อแม่ไป เราสองคนทำใจกันนาน
กว่าจะตัดสินใจได้ว่า แพทมีความคุ้นเคยกับสถานที่นานพอแล้ว และเราไม่อยากให้
เค้าจำว่า การไปโรงเรียนทุกครั้งจะมีพ่อแม่ไปด้วย เราเลยตัดสินใจปล่อยให้เค้าเข้า
ไปเล่นกับเพื่อนๆโดยไม่มีพ่อและแม่ วันแรกของการไปเรียน แพทยังร่าเริงเหมือนเดิม
แต่พอนิหน่าส่งและเดินออกมาเท่าน้ันแหละค่ะ ร้องลั่นเลย ร้องจนน่าสงสาร วิ่งตามมา
หน้าประตู วันนั้นนิหน่าเครียดมาก จะร้องไห้ตามลูก แบงค์เองก็เดินหนีเลย ไม่อยาก
เห็นลูกร้องไห้ ในใจก็คิดสงสารลูกมาก แต่สุดท้ายก็ต้องเดินหนีออกมา

แพทร้องจนนิหน่าเริ่มคิดว่าลูกเราทำไมไม่เลิกร้องสักที หรือเราเอาเค้ามาเรียนเร็วไป
เพราะคนอื่นเค้าไม่ร้องกันแล้ว แพทนี่ร้องตั้งแต่อยู่บนรถจนเข้าโรงเรียนเลย ต้องแกะมือ
กันทุกวัน เพราะเกาะแม่แน่นมาก

(null)

สุดท้ายเมื่อผ่านไปสักสองอาทิตย์ อยู่ดีๆวันนึงแพทก็ไม่ร้องค่ะ ไม่ร้องแบบเฉยๆเลย
เดินเข้าห้องเรียน โบกมือบ้ายบายแม่ วิ่งไปหาครูแต่โดนดี วันนั้นจำได้ว่านิหน่าทั้งงง
ทั้งดีใจ แต่ก็ใจหายเบาๆ ว่าเค้าไม่ร้องเกาะแม่เหมือนเดิม 5555

ที่มาเล่าให้ฟังนี่ก็เพราะ อยากแชร์ประสบการณ์ค่ะ จริงๆมีแม่อีกคน คือพี่ตุ๊ก แห่งเพจ
Little Monster แม่ตุ๊กนี่โทรมาร้องไห้กับนิหน่า กับเป้ยเลย เพราะลูกไปโรงเรียน
เหมือนกันและร้องไห้หนักมาก ไปแอบส่องลูกทุกวัน ก็ได้แต่ให้กำลังใจกันว่า อีกไม่นาน
ลูกจะเรียนรู้และก้าวข้ามผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ ซึ่งน้องจินลูกแม่ตุ๊กก็ทำได้จริงๆ

(null)

เคล็ดลับที่พ่อแม่จะสามารถผ่านช่วงเวลาอันยากลำบาก ในการพาลูกเข้าโรงเรียน ที่มี
คนแนะนำนิหน่ามา นิหน่าขอมาแชร์ตรงนี้นะคะ

1. พาลูกไปคุ้นเคยกับโรงเรียนก่อน ถ้าทำได้ให้พาไปเดินดูโรงเรียนด้วยกัน
2. ถ่ายรูปคุณครูมาค่ะ แล้วเอามาให้ลูกดู เล่าให้เค้าฟังว่าคุณครูจะมาดูแลหนูที่โรงเรียน
3. ถ่ายรูปห้องเรียน โรงเรียน แล้วกลับมาให้เค้าดู เล่าให้เค้าฟัง สร้างความคิดทางบวก
ให้กับลูก
4. เข้มแข็งไว้ค่ะ วันที่ไปส่ง เมื่อส่งแล้ว อย่ายืนร้องไห้เสียน้ำตา ดราม่ากัน ให้ส่งด้วยยิ้ม
ที่กว้างที่สุด บอกเค้าว่า สนุกกับเพื่อนๆนะลูก เดี๋ยวแม่มารับนะคะ คำสำคัญที่เราต้องทำคือ
เดี๋ยวแม่มารับนะคะ และต้องมารับเค้าจริงๆนะคะ อย่าให้เค้ารอ คือช่วงแรกๆเลิกเรียนต้อง
มารับเลย อย่าให้สุดท้ายเค้ารอเห็นเพื่อนๆมีคนมารับ แล้วเค้าถูกทิ้งให้รอ จะทำให้เค้ามี
ประสบการณ์ที่ไม่ดีกับการมาโรงเรียน
5. เมื่อส่งแล้ว หันหลังออกมาเลย อย่าพะวังพะวกห่วงหน้าห่วงหลังให้ลูกเห็น ยิ่งเค้าร้องไห้
เราต้องเดินออกมาเลยค่ะ คุณครูเค้ารับมือได้
6. ส่วนใหญ่ เด็กๆจะค่อยๆเรียนรู้ว่า การมาโรงเรียนคือมาเล่น มาเจอเพื่อนๆ และเมื่อถึง
เวลา พ่อแม่ก็จะมารับ ไม่ได้มาทิ้งเค้า ซึ่งอาจต้องใช้เวลา แต่เด็กๆจะเข้าใจแน่ๆค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณพ่อคุณแม่ ได้ผ่านช่วงเวลาอันยากลำบากนี้ไปด้วยกันนะคะ ใครมี
คำแนะนำ หรือประสบการณ์ยังไง มาแชร์กันได้นะคะ

xx

นิหน่า

30 ความคิดเห็น

  1. ขอบคุณมากๆๆเลยคะ ลูกชายกำลังจะไปโรงเรียนกังวลมากๆๆๆ กลัวใจตัวเองด้วยคะ จะทนไหวมัย

  2. คุณนิหน่าเข้าไปเรียนกับน้องแพทนานไหมคะกี่่สัปดาห์คะกว่าน้องจะคุ้นกับโรงเรียน

      • ลูกกำลังจะเข้าโรงเรียนค่ะแต่ติดแม่มากทางคุณครูให้เข้าไปห้องกับลูกได้สัปดาห์เดียวมีเคล็ดลับอะไรไหมคะกลัวลูกจะร้องเยอะค่ะสงสารเค้า

        • ร้องเยอะก็ต้องทำใจค่ะ ใช้เวลาหน่อย ถ้าทำตามที่นิหน่าบอก เรายิ้มให้ น้ำเสียงเราปกติ บอกว่าจะมารับ ทำซ้ำๆทุกวัน สองอาทิตย์ก็ดีขึ้นค่ะ

  3. ลูกสาวอายุใกล้กับน้องแพทเลยค่ะ กำลังคิดอยู่ว่าจะพาไปพฤษภานี้ดีไหม(2.9ขวบ) หรือให้เข้าอนุบาลเลยซึ่งคือปีหน้าเลยดีคะ แถวบ้านมีข้อจำกัดคือมีโรงเรียนให้เลือกน้อยมาก และอยู่รอบนอก ไม่ได้อยู่ในตัวเมือง epไม่ต้องพูดถึงไม่มีเลยค่ะ ที่แม่กังวลคือความสะอาดค่ะ กลัวไปหมด กังวลการเข้าห้องน้ำ กลัวล้างไม่สะอาด ด้วยตัวเด็กเองและคุณครูต้องดูเด็กเยอะ อาหารการกิน เห็นเด็กอื่นๆทานนมกล่องเสร็จครูให้นอนเลย ไม่กินน้ำล้างปาก? ?นมหวานด้วยค่ะ ตัวแม่เองก็เยอะระดับนึง แต่อยากให้ลูกรู้จักเข้าหาคนอื่นบ้าง ไม่กลัวคน รบกวนปรึกษาคุณนิหน่าหน่อยค่ะ ว่าคิดเห็นอย่างไรบ้าง ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

    • เข้าใจคุณแม่ค่ะ แต่ก็ต้องทำใจ คือจะช้าจะเร็วลูกเค้าก็ต้องไปเรีนร ที่ทำได้คือคุณแม่ฝึกลูกด้วยนะคะ เรื่องความสะอาด นมถ้ากลัวก็เอาไปเองค่ะ สู้ๆค่ะ

  4. ลูกชาย2.6 ขวบเข้ารร. ร้องมากร้องเยอะอยุ่คนเดียวไม่รุ้จะทำไงดีค่ะ ร้องตั้งแต่ขึ้นรถ ถึงรร.ก็ร้องจนแม่ก็เครียดมากอยู่ไปมาได้9วันและยังเยอะอยู่เลยพูดถึงรร.ยังไม่ได้เลยร้องและ

    • อดทนค่าาาา ยิ้มๆให้ลูก อย่าเศร้าให้เห็นนะคะ แพทร้องสองอาทิตย์คะ

  5. ขอบคุณ คุณนิหน่า มากนะคะ ที่แชร์และให้ประสบการณ์การเลี้ยงลูก

  6. กำลังอยู่ในช่วงปรับตัวเลยค่ะ นี่เข้าสัปดาห์ที่ 2 แล้ว ก็ยังคงร้องไห้ แต่เป็นแค่ช่วงส่งที่หน้า รร พอคุณแม่แอบดูเวลาที่น้องเข้าห้องแล้ว ก็หยุดร้องและสามารถเข้าร่วมกิจกรรมกับเพื่อนๆได้ดี คุณแม่และน้องคงต้องปรับตัวทั้งคู่ สู้ สู้

  7. ลูกสาวเข้า รร.ครั้งแรก(3.7ขวบ) ไม่ร้องไห้เลยคะ เพราะก่อนที่จะเข้าไปเรียนพยายามปลูกฝังด้วยการเล่านิทานและบอกเค้าว่า เดี๋ยวหนูจะต้องไปเรียน ไปเจอคุณครู ไปเจอเพื่อนๆ ซึ่งวันที่ลูกไปเรียนวันแรกไม่ร้องไห้เลย กลายเป็นแม่นี่เองที่น้ำตาซึม 555 ไม่คิดว่าลูกเราจะเข้มแข็งและเก่งขนาดนี้ ซึ่งทุกวันนี้กลายเป็นว่าเค้าสนุกกับการไปเจอคุณครูและเพื่อนๆ

    • เป็นเหมือนลูกเราเลยคะแม่ แม่นี่น้ำตาแตกเองคะ เราก็ปลูกฝังตั้งแต่ 2 ขวบคะว่าถ้า 3 ขวบลูกต้องมีสังคมใหม่คือ รร มีคุณครูและเพื่อนๆที่ใจดีและน่ารัก

  8. 1เดือนแล้วค่ะน้อยยังร้องอยู่แบบพอเวลาใสถุงเท้าก็ร้องแล้วว่าไม่เอาเอาไปเก็บเลยแต่พอเวลาให้ขึ้นรถก้สวัสดีทุกคนนะค่ะไปถึงโรงเรียนก็สวัสดีคุณครูเอากระเป่ากับรองเท้าไปเก็บเรียบร้อยแต่เราก็บอกเค้านะค่ะว่าเดี่๋ยวแม่มารับนะค่ะ รอนะค่ะอยู่กับคุณครูขาไปก่อน น้องก็ยักคอบายๆๆค่ะ…แต่ร้อยไม่หยุดเลยร้องน้ำตาไหลตลอดสงสารเค้าค่ะสงสารมากส่วนแฟนนี้หนักกว่าไม่ยอมไปส่งลูกเลยเพราะไม่อยากเห็นน้องร้อง

    • อดทนหน่อยค่า เด็กปรับตัวช้าเร็วต่างกัน:) แต่น้องก็ยังยอมไปนะคะ

      • เดี๋ยวนี้มีแบบใหม่ค่ะ..ำม่ยอมนอนกับแม่จะไปนอนกับยายร้องจะหายายก่อนนอน ตื่นนอน..จนถึงขั้นละเมอ…จะไปหายาย..พอตื่นนอนก็ไม่ยอมตื่นแกล้งหลับต้องหลอกสารพัดถึงจะยอมไปห้องน้ำ แล้วก็ร้อมเหมือนเดิมค่ะ…เริ่มใจไม่ค่อยดีแหละค่ะ
        ป.ล.น้อง2.2เดือนค่ะ…หรือว่ายังเล็กไปค่ะ

  9. เคล็ดลับที่คุณนิหน่าบอกมานั้นถูกต้องเลยค่ะ การที่ให้ลูกได้มาสัมผัสโรงเรียนก่อนที่จะมาจริงๆ เป็นสิ่งที่ดีมากๆ ลูกจะคุ้นเคย เห็นเพื่อนๆเล่นก็อยากเล่น จากประสบการณ์ลูกคนโตพึ่งไม่นานมานี้ มั่นพาเค้ามาเล่นที่โรงเรียนในช่วงเช้า กับ เย็น เค้าจะเห็นว่าเพื่อนๆได้เล่นของเล่นสนุก มีของเล่นมากมาย มีเพื่อนๆเยอะแยะ เวลาพาไปเค้าจะสนุกทุกครั้ง จนร้องอยากไปโรงเรียน เห็นกระเป๋า ร้องเท้ารุ่นพี่ก็จะหยิบไปใส่ ในใจก็คิดว่าคงไม่มีปัญหา ไม่ดาม่า เหมือนคนอื่น พอถึงเวลามาจริงๆ วันแรกก็วิ่งเข้าห้องเรียนไปเล่นเอง บอกลูกว่าตอนเย็นแม่มารับ แม่ไปทำงานก่อน ก็ไม่ได้ร้อง แต่วันที่ 2 มีร้องตามกลับ มีวิ่งตามมาถึงประตูโรงเรียน ช่วงเวลานั้นสงสารลูกก็สงสาร แต่ต้องตัดใจ ยิ้มให้ลูก บอกว่าแม่ทำงานอยู่ตึกนุ้น(พอดีใกล้ๆกัน) ตอนเย็นแม่มารับนะคะ ไม่ร้องนะคะ ก็ได้แต่พูดเพราะลูกไม่ฟัง สุดท้ายอุ้มไปส่งครูโดยให้ครูุอุ้มไว้ นางก็ร้อง เราก็บอกว่าตอนเย็นแม่มารับค่ะเราจะกลับบ้านด้วยกัน นางก็ยอมพยักหน้าพร้อมน้ำตา ครูก็พาเข้าห้องไป กลางวันโทรถามครู ครูบอกร้องแป๊บเดียวเอง ก็เล่นสนุกตามประสา วันที่ 3 มีน้ำตาเล็กน้อย แต่ก็ไม่โวยวาย วันต่อมาก็ดีขึ้น ปัจจุบันไม่มีดาม่าเลย มีแต่ร้อยยิ้มให้กันและกัน แม่ก็มีกำลังใจทำงานต่อไป ความสุขของแม่คือการได้เห็นลูกเรียนรู้ และมีพัฒนาการสมวัย

  10. พึ่งได้เข้ามาอ่าน ตอนนี้ได้ส่งลูกไปโรงเรียนมา 4 วันแล้วเค้าร้องไห้หนักมากเลยคะร้องเกือนทั้งวัน ทานข้าวและนมน้อย กลางคืนนอนละเมอ เครียสสุดๆๆเลยคะ

    • ใจเย็นๆนะคะ เดี๋ยวพอเค้าปรับตัวได้จะดีขึ้น อีกอย่างคือเราต้องพยายามไม่เครียดค่ะเค้าจะสัมผัสได้

  11. ลูกสาว 2 ขวบ 2 เดือน แม่พามาเข้าโรงเรียน 1 อาทิตย์แรกทางโรงเรียนให้รับครึ่งวัน 2 วันแรกที่มาไม่ร้องไห้ แต่หลังจากนั้น ร้องไห้ทุกวัน แต่รู้หน้าที่ สวัสดีคุณแม่พร้อมทั้งร้องไห้ไปกับครูพี่เลี้ยง มีบางวันต้องแกะกันเลยทีเดียว นี่เข้าอาทิตย์ที่ 2 แล้ว ก็ยังคงร้องไห้อยู่ (แอบถามครูพี่เลี้ยงว่าร้องนานไหม ครูพี่เลี้ยงบอกว่าร้องไห้เมื่อนึกขึ้นได้ แต่ให้ความร่วมมือดี ทั้งกินข้าว อาบน้ำ และนอน แต่เล่นยังนั่งมองเพื่อนเล่นมากกว่า)
    พอตอนบ่ายถึงเวลาไปรับ พอเห็นหน้าเท่านั่นแหละ ร้องไห้เดินมาหาเลยพร้อมกับบอกแม่ว่า “คิดถึงจังเลย ขอเต้าหน่อย”
    แต่กลางคืนเวลาลูกหลับแล้ว ชอบนอนสะอื้น แล้วก็ละเมอเรียกหาแม่…คิดในใจอีกนานไหมกว่าเขาจะปรับตัวได้ สงสารจับใจ

  12. น้อง 2 ขวบ 3 เดือน ร้องไห้หนักมากทุกวัน จนแม่เริ่มท้อแล้ว คิดว่าเราเอาเขามาเร็วเกินไปไหม

    • นิดนึงนะคะ >< สองขวบนิดๆเอง แต่ถ้าจำเป็นจริงๆ ก็ต้องหนักแน่นหน่อยนะค่ะ ส่งเค้า ยิ้มให้ และกลับมารับเวลาเดิม ทุกวัน อย่าเลทนะคะ

  13. สวัสดีค่ะ… ตอนนี้น้อง 3ขวบ 3เดือน เข้า อ.1แล้ว เเต่เพิ่งเริ่มไป รร. คะ ก่อนหน้านี้ไม่เคยเข้าเรียนที่ไหนเลย สอน เรียนรู้ที่บ้าน ไป รร.วัน สองวันแรกก็ดีๆ ยิ้มสู้ พอหลังๆมาร้องทุกวัน และพูดทุกวันว่า… พรุ่งนี้ไป รร.ป่าวคะ หนูไม่ยากไป หนูจะอยู่คนเดียว…พอเช้ารียกลุกอาบน้ำก็ลีลาไม่ลุกขึ้นเลยยยย มีร้องไห้ตลอดเวลา จนเข้าห้องเรียน เราสงสารมาก ตอนนี้ไป รร.ได้2-3อาทิตย์แล้วคะ ยังร้องเหมือนเดิม หรือบางทีถามตลอดเวลาเลยคะ ว่าไป รร. อีกป่าว… แม่เครียดมากเลยคะ สงสารลูกด้วยคะ

ส่งความเห็นที่ จิตติมา ยกเลิกการตอบ

Please enter your comment!
Please enter your name here