ทำยังไงให้ไม่ปรี๊ดกับลูก

3
10638

เกริ่นหัวเรื่องมาแบบนี้ หลายคนคงคิดว่า นิหน่ามีคำแนะนำเด็ดๆมาฝากกันอีกแล้วแน่ๆ 55555 จริงๆก็ไม่เชิงคำแนะนำนะคะ แต่คือ เชื่อว่าแม่ๆทุกคนที่ลูกวัยสองขวบขึ้นไปต้องเจอ คือบางทีเราเหนื่อย เราหงุดหงิด เราไม่ได้ดังใจ พอเจอลูกงอแงมากๆ เราก็หันไปเสียงสูง วี๊ดใส่ลูก แล้วสถานการณ์มันก็ยิ่งแย่ แล้วพอสุดท้าย เราเองก็รู้สึกผิด ที่ไปวี๊ดใส่เค้า


จริงๆแล้วเรานะรู้ทฤษฎีทุกอย่างเลยนะ รู้ว่าต้องใจเย็นๆ ต้องมองลูกในมุมของเค้า ต้องสงบ ลูกถึงจะสงบ แต่ทำไงอะ บางทีกว่าจะคิดได้ มันปรี๊ดไปก่อนแล้ว ยิ่งถ้ามีสิ่งเร้าเรามากๆ เช่น กำลังต้องรีบ หรือ เรากำลังเหนื่อย มันยิ่งหลุดง่ายเลย หลายคนอาจจะแบบ โหว น้องแพทดูน่ารักเลี้ยงง่าย มีอารมณ์นี้ด้วยเหรอ บอกเลยว่า มีสิคะ 5555 แพทเวลางี่เง่านี่ก็สุดเหมือนกัน แต่เชื่อมั้ยว่า ถ้าตอนนี้ที่นิหน่าคอนโทรลสถานการณ์ได้ แพทจะสงบเร็วมาก คือจะไม่งอแงนาน และจะเข้าใจอะไรได้ง่ายขึ้น ดังนั้นนิหน่าว่าจริงๆตัวแปรสำคัญ คือเราที่เป็นแม่นี่แหละ จะควบคุมตัวเองได้ดีมากน้อยแค่ไหน

นิหน่าได้รับคำแนะนำมานะคะ ให้สอนลูกให้รู้จักเรื่องอารมณ์ของตัวเอง โดยเราต้องสะท้อนอารมณ์ของเค้าให้เค้ารู้ว่าเค้ากำลังรู้สึกยังไง เช่น แม่รู้ว่าหนูเสียใจ แม่รู้ว่าหนูโกรธ แสดงความเข้าใจในสิ่งที่ลูกเผชิญ ส่วนใหญ่นิหน่าทำได้เวลาที่มันเกิดเหตุจากปัจจัยภายนอก เช่น เค้าเจ็บเพราะหกล้ม หรือ เค้าโกรธคนอื่นมา แต่พอเวลามีประเด็นกันเอง เราก็จะควบคุมอารมณ์ตัวเองได้มั่งไม่ได้มั่ง 5555

มีเพจนึงที่นิหน่าชอบมากและตั้งเป็น see first ใน facebook เพื่อไม่ให้พลาดทุกโพส ก็คือเพจของ นายแพทย์ ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ คุณหมอจะมีคำแนะนำที่ดีมากๆ ตรงไปตรงมา กระชับ เข้าใจง่าย มาให้อ่านเสมอๆ คำแนะนำที่คุณหมอมักจะแนะนำเสมอๆคือ ให้เล่นกับลูกให้มากที่สุด เวลามีปัญหาอะไร คิดไม่ออกว่าจะแก้ยังไง ให้เล่นกับลูกให้มากๆ นิหน่าลองมาใช้ ก็ได้ผลจริงๆนะคะ พอเราเล่นกันมากขึ้น สัมพันธภาพของเราก็ดีขึ้น เวลาพูดอะไรเค้าก็จะฟัง (เทคนิคคือไม่พูดเยอะด้วยนะ)

อีกเทคนิคนึง ได้จากครูพบ ที่นิหน่าเคยไปอบรมคอร์สสกัดจุด (ชื่อคอร์สสกัดจุดจริงๆค่ะ 555 สกัดจุดลูก)  เวลาอยากให้เค้าทำอะไร อย่าพูดเยอะ เช่น “ทำไมยังไม่ไปอาบน้ำอีก แม่พูดกี่ครั้งแล้วจะปล่อยให้มันเน่าหรือไง บลาๆๆ”

ครูพบบอกว่า พูดครั้งแรก ถ้าไม่ขยับ ให้เดินไปถึงตัว ไปจับมือเค้า มองตา แล้วพูดกับเค้า ด้วยท่าทีปกตินะคะ แล้วบอกกับเค้าสั้นๆง่ายๆ เช่น ไปอาบน้ำกันครับ ไม่ต้องบ่นว่าอะไรกันให้ยืดยาว เด็กๆเค้ารับฟังคำสั่งสั้นๆก็เข้าใจค่ะ ไม่ต้องเหนื่อยพูดเยอะ


พอลองเอาเทคนิคเหล่านี้ไปใช้ อารมณ์ปรี๊ดก็ไม่ค่อยเกิด (แต่ก็ยังมีบ้าง) แต่ก็ต้องค่อยๆฝึกกันไปค่ะ อย่าลืมว่าลูกก็คือกระจกสะท้อนตัวเรา เราเป็นยังไงลูกก็เป็นยังงั้น คุณแม่ๆท่านอื่นมีไอเดีย มีเคล็ดลับยังไง มาแชร์กันบ้างนะคะ
xx

Nina

3 ความคิดเห็น

  1. ลูกชายวัยเดียวกันเลยคะ …เดียวนี้เวลาเราดุ เค้าจะ ถามว่า แม่รักก้อง มั้ย ทุกครั้ง..เราต้องบอกว่า รักแต่….น้องก้องดื้อไง แม่ต้องดุ ไม่งั้นก้องจะเจ็บตัว นะ …
    เดี๋ยว เอาเทคนิคคุณนิหน่าไปใช้ด้วยดีกว่าคะ ขอบคุณนะคะ

  2. ขอบคุณพระเจ้าที่นำพาให้มาอ่านข้อความที่คุณนิหน่าเขียน …ขอบคุณที่แบ่งปันและเตือนสติกันค่ะ…
    ช่วงนี้ พูดเยอะไปมากจริงๆ…ลูกคงสับสนแน่เลย
    ปากก็บอกบ่อยๆว่ารักเค้า ดีใจที่ได้มีเวลาอยู่ด้วยกัน..แต่พอเค้าทำอะไรไม่ถูกใจ หรือเราเหนื่อยและควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ก็บ่นกับเค้า …T T …แล้วก็เสียใจทีหลังจริงๆค่ะ

  3. น้องนิหน่าน่ารักมากค่ะ ที่มาแบ่งปันข้อมูลที่เกิดกับตัวเองจริงๆ
    จริงค่ะ แม่ๆ ก้อต้องมีอารมณ์ที่ควบคุมตัวเองไม่อยู่เมื่อเจอลูกงอแง
    ขอบคุณนะคะที่มาแบ่งปันความรู้สึกดีดีให้กัน มีประโยชน์ทุกบทความเลยค่ะ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ #แฟนคลับแม่หน่า

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here